SEBEN CENNETİ'nİn KÖYLERİ

                                     ALPAĞUT KÖYÜ
İlçeye 3 km uzaklıkta bulunan köyün iki mahallesi bulunmaktadır. Dikmeler ve merkez mahallede bulunan 85 hanede toplam 360 kişi ikamet etmektedir. Köyün kuruluşu bilinmemektedir. Tarım alanına zarar vermemek için köy bu sahanın dışında  taşlık ve meyilli bir alana kurulmuştur. Kurtuluş savaşı sırasında köy çeteler yüzünden  yakılmıştır. 1944 depreminde 15 ev yıkılmış, 6 kişi ölmüştür. Köyde patates, sarımsak ve sebze çok yetişir. Toprak-su kooperatifinin kurulmasıyla sulama tesisleri yapılmış olup köyün tüm tarım alanları sulanır hale gelmiştir. Bu nedenle köyün başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır.
                     BAKIRLI KÖYÜ
İlçeye 7 km uzaklıkta Erenler Tepesi'nin eteğinde engebeli, meşelik bir arazide kurulmuştur. Köyde şu anda 49 hanede 260 kişi yaşamaktadır. Bu köyün  halkı Kayalar mevkii denilen yerden ve Kadimler Köyünden gelmişlerdir. Köy halkının bu yöreye otlakiye bulmak ve serin olduğu için geldiği sanılmaktadır. Köy halkı geçimini tarım vehayvancılıktan sağlamaktadır. Orman işçiliği de önemli bir geçim kaynağı olup, köyde 42 üyeli orman kalkındırma kooperatifi faaliyet göstermektedir.
                                      BOZYER KÖYÜ
İlçenin kuzeyinde ve3 km uzaklıktadır. Köy kızıl burun tepesinin yamacında kurulmuştur. Köyde 38 hanede 163 kişi yaşamaktadır. Köyün iki mahallesi vardır. Köyün adının efsanesi şöyledir: Solaklar köyü de yaşayan Solak Bey den bir kısım halk yerleşmek için  yer istemiş o da karşıdaki boz yere gidin, oraya yerleşin demiş. O nedenle bu köyün adı Bozyer olmuştur.  Bozyer köyünün  bir mahallesi 1931 yılında tamamen yanmıştır. 1969 yılındaki yangında 4 ev yanmış, iki kişi ölmüştür.  5.10. 1977 yılındaki yangında 13 ev yanmış can kaybı olmamıştır. Halkının büyük çoğunluğu tarım ve hayvancılıkla uğraşır.
                                     ÇELTİKDERE KÖYÜ
İlçenin doğusunda Kıbrıscık ilçesiyle sınırdır.  Köy ilçeye 25 km uzaklıkta Ulu dere ve Kınıkçı (Erikli) derelerinin vadilerinin kenarında iki mahalle olarak kurulmuştur. Adı yörede çeltik tarımının yapılmasından ileri gelmektedir. Ulu dere kenarındaki  mahalleye Tepecik, Kınıkçı deresi kenarındaki mahalleye de Kınıkçı mahallesi denir.Tepecik mahallesinde 1981 yılında çıkan yangında 9 ev ve köy camisi yanmış, 4 kişi  yanarak can vermiştir. Köyün tarihi çok eskilere dayanmakta  bunu da Kınıkçı vadisinde bulunan Bizanslılardan kalma tarihi kilise ile çok miktarda bulunan mağara ve kavuklar kanıtlamaktadır. Ayrıca şimdi Bolu müzesinde bulunan heykeller bu yöreden bulunmuştur. Köyün başlıca geçim kaynağını çeltik ekimi teşkil etmektedir. Köyde ortalama 100 ton pirinç üretimi yapılmaktadır. Son yıllarda elmacılıkta önemli bir geçim kaynağı olmuştur.
                                 DEDELER KÖYÜ
İlçenin batısında 3 km uzaklıkta Asar deresinin yamacında kurulmuştur. Köyün 2. mahallesi olan Güneşler ise Sarıkaya yamacında bulunmaktadır. Köyün eski adı Şıhlar olup bu mevkide ermiş, ulu kişilerin yaşadığı burada bulunan türbelerden anlaşılmaktadır. Dedeler türbesinin yapılışı bilinmemekle birlikte Karaca Ahmet türbesinin bir örtüsünde 3 erkek, bir örtüsünde 1 kadın bulunmaktadır. Köyün yakını da bulunan Cuma Camisi çevresinde bundan 80-90 yıl önce cuma günleri pazar kurulmaktaymış. Bu nedenle burada dükkan yerleri bulunmaktadır. Ayrıca Ayman yaylasından dönüş yapan Aymanlılar köylerine giderken burada mola vererek alış - veriş yapmak suretiyle ihtiyaçlarını giderirler, buna da Ayman goraşı denilirmiş.
                                DEĞİRMENKAYA KÖYÜ
Eski adı Mandır olan bu köy ilçenin batısında 11 km uzaklıktadır. Eskiden burada büyük bir mandıranın olmasından Mandır denilmiştir. Bugün ise Aladağ çayı üzerinde bulunan su değirmenleri ve kayalık bir mevkide oluşu nedeniyle köy Değirmenkaya adını almıştır. Köyde 3 mahalleolup merkez mahalle aşağı mahalledir. Bu mahalleye orta mahalle 600 m, yukarı mahalle ise 2 km uzaklıktadır. Aşağı mahalle birkaç sülaleden,orta mahalle Kadıoğlu ve Sali paşa sülalerinden, yukarı mahalle ise Haliloğlu ve Gökçeoğlu sülalerinden oluşmuştur. Bu üç mahallede 50 hanede 210 kişi bulunmaktadır. Eskiden ilçe merkezi Pavli kaplıcalarının olduğu yerdeyken burada orta mahallede kadı otururmuş. Şimdi yıkılmış olan sali paşalara ait evde bir hapishane kalıntısına rastlanmıştır.
                                    DEREBOYU KÖYÜ
Üç mahalle olarak kurulan Dereboyu ilçeye uzaklığı 15 km dir. Mahalleleri Çikinler, Güney ve merkez mahalle olan Dereboy dur. Bu üç mahalle birbirlerine 2 km uzaklıkta bir üçken teşkil eder. Köyde 71 hanede 375 kişi ikamet etmektedir. Çirkinoğlu namlı birinin yerleşmesiyle Çirkinler mahallesinin, Derebey isimli bir sülaledende Dereboy mahallesinin daha sonrada Güney adı verilen mahallenin  kurulduğu sanılmaktadır. İlçenin en kaliteli elmaları bu köyümüzün çevresinde yetiştirilmektedir.
                                      EKİCİLER KÖYÜ
Eski adı möşür olan köy tahıl tarımına elverişli olması nedeniyle Ekiciler adını almıştır. 64 kişinin yaşadığı 15 hanelik küçük bir  köydür. İlçeye 11 km uzaklıkta olan köy engebeli bir araziye sahiptir. Köyün çevresi meşeliktir. Geçim kaynakları tahıl üretimi ve hayvancılıktır.
                                     GERENÖZÜ KÖYÜ
Düz bir arazide kurulan köy ilçeye 3 km uzaklıktadır. Bir rivayete göre köyün eski adının Kervanözü olduğu sanılmaktadır. Köyde bulunan 3 mahallede 108 hane olup, 300 kişi yaşamaktadır. Halkının başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır.


 *Çeltikdere Köyü*                    *Dereboy Köyü*                  *Tepe Köyü*


  *Kozyaka Köyü*                  *Solaklar Köyü*                    *Kozyaka Köyü*

                                     GÖKHALİLLER KÖYÜ
Eski adı Bükallar olan bu köyümüz ilçeye 3 km uzaklıkta tek mahallede 46 hanede yaşayan 230 kişiden meydana gelmiştir. İlk yerleşimin Gök Halil adıyla anılan kişinin sülalesinin gelmesiyle bu yerleşim alanının oluştuğu sanılmaktadır. Halkın önemli geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. 3 yaylası olan bu köyde hayvancılıkta önemli bir gelir kaynağıdır. Yazın köy halkı bu yaylalardaki otlakiyeler de dururlar.
                                      GÜNEYCE KÖYÜ
Tek mahallede bulunan 118 hanede yaşayan 450 nüfusa sahip büyük bir köyümüzdür. İlçeye14 km uzaklıkta mazisi yeni bir yerleşim alanıdır.  Köyün eski  yeri  3-4 km kuzeyde olup, 1950 yılında şimdiki yere göç edilmiştir. Çevresinde tarıma elverişli arazi çoktur. İlçenin tahıl deposudur. Köy  Seben-Nallıhan karayolu üzerinde bulunmaktadır. Köyün yakınına kurulan süt işleme fabrikası ilçe ekonomisine büyük katkı sağlamaktadır.
                                      HACCAĞIZ KÖYÜ
İlçeye 10 km uzaklıkta bulunan köyün 2 mahallesi bulunmaktadır. Beylik mahallesinin merkez mahalle olan Haccağıza uzaklığı 2 km dir. Rumi 1293 yılında ana yerleşme alanı olan Beylik'te yangın çıkmış, evi yananlar Haccağız mahallesine göç ederek yerleşmişlerdir. Köyde kurulu bulunan tarımsal kalkınma Kooperatifinin ilçe ekonomisindeki yeri büyüktür.
                                        HOÇAŞ KÖYÜ
Bizanslıların yerleşme alanına yakın bir bölgede kurulmuş olan bu köyümüz ilçeye 16 km uzaklıktadır. Bugüne kadar  bir araştırma yapılmamasına rağmen köyün kuzey- batısında Bizanslılardan kalma tarihi yeraltı evlerine rastlanmakta ve buradan saray taşları çıkmaktadır. Köyün orta çeşmesinin o  zamandan kaldığı sanılmaktadır. Bu çeşmeye ait su kemerleri  mevcuttur. Köyün çok önceleri Balca adı verilen köyün yakınındaki yerleşme alanından 7-8 hanenin gelip yerleşmesiyle oluşmuştur. Köyün en önemli yeraltı zenginliği kömürdür. Kömür madeni özel kişilerce çıkarılıp pazarlanmaktadır. Kalorisi düşüktür.
                                        KABAK KÖYÜ
Çok eskiden köyde çıkan yangın her şeyi yaktığı için köy bu yangından kabak gibi çıkmış bu nedenle de adının kabak olarak bu sözcükten kaldığı sanılmaktadır. İlçeye 23 km uzaklıkta bulunan köydeki evler yangınların etkisiyle olacak ki birbirlerine uzaktır.  Aşağı, Yukarı ve Gölcük isimli üç mahallesi bulunmaktadır. Mahallelerin birbirine uzaklığı 1500 m kadardır. Tavgat Tepesi’nin kuzey yamacında kurulan köyde kışları çok sert geçmektedir. Köyde genç nüfusun Bolu'ya çalışmaya gittiğinden yaşlılar bulunmaktadır. Halkın başlıca geçim kaynağı  hayvancılık ve orman işçiliğidir.  Kıl ve tiftik keçisi bol miktarda yetiştirilir.
                                       KARAAĞAÇ KÖYÜ
Çok önceleri köy bir kişinin malı iken daha sonraları Nallıhan Atça köyünden  gelen iki kardeş burayı satın alarak yerleşmiş ve zamanla köy büyümüştür. İstiklal savaşı sırasında bazı   isyancıların yüzünden Arif bey tarafından köy tamamen yakılmış, halk dağlara kaçmıştır. Daha sonra evler tekrar yapılarak köy bugünkü görünümünü almıştır. Son olarak çıkan yangınla yeni evler yapılmıştır.
                                   KAŞBIYIKLAR KÖYÜ
Kaş, Bıyıklar, Muslar ve Yeni mahalle isimli 4 mahalleden oluşan bu köy ilçeye 15 km uzaklıktadır. Yörede yaşayan yaşlı kişilerin  anlattıklarına göre Ören mevkiinde bulunan Togor gölü yakınında eskiden kalma yapı kalıntıları bulunduğu, ancak bu yapılar korunmadığından yok olmuştur. 1971 yılında Bıyıklar mahallesinde çıkan yangın neticesinde 14 ev tamamen yanmış can kaybı olmamıştır. Evi yanan aileler Çeltikdere yolu kenarındaki Seki tarla mevkiine yerleşmişler böylece Yeni mahalle oluşmuştur. Bazı kişiler latife olsun diye sakal, Köyün  kıyısında Muslar mahallesine de kulak denilmektedir. Köyde bulunan 40 hanelik  Kaş mahallesi merkez mahalledir. Köy tarihi bir köyümüzdür. Muslar mahallesinde bulunan kaya evlerin firik ya döneminden kaldığı sanılmaktadır.
                                    KESENÖZÜ KÖYÜ
Köylülerin çevredeki ormanlarda bulunan özleri  kesmelerinden dolayı buraya Özkesen denilmiş, bu isim zamanla Kesenözü olmuştur. Köyün yakınında  bulunan Bavlu kaplıcaları çevresinde yerleşen halk daha sonra deprem nedeniyle dağılarak Kesenözü, Susuz, Çatak köylerine yerleşmişlerdir. Öyküsü şöyledir: Nallıhan tarafından gelen kişilerle birlikte çevredeki bazı halk Bavlu kaplıcalarının olduğu yere yerleşmişlerdir. Karamanoğlu Beyliğine bağlı olan bu yörede o zamanlar 7 adet hamam bulunmaktaymış. Daha sonra burası Osmanlılar zamanında ilçe merkezi olmuş,  Pavlu kasabası denilmiştir. Daha sonraları zamanın zengini Hatıpoğlunun davullu düğün yapması sonucu Bağlunun büyük bir çöküntüye uğradığı inancı vardır. Bu olaydan sonra halk çevredeki yerleşim alanlarına dağılmıştır. Kaplıca çevresinde birçok eski kalıntıya rastlanmaktadır. Çöküntüden sonra hamam kanalları onarılmıştır. Köy çevresinde bulunan seylik mağaraları yapı itibariyle tarihi önem taşımaktadır. Kesenözü  kara geriş dağının kuzey eteğinde engebeli bir arazide kurulmuştur. Köy yakınında sulama göleti yapılmış olup bu göletin köy tarımına katkısı büyüktür.
                                       KIZIK KÖYÜ
Kızık ismi Oğuz boylarından Bozoklar kolunun yıldızhan oğulları soyundan gelen Türklere verilen addır. Seben’in büyük köylerinden biri olan kızık ise  yüzyıllar önce Nallıhan ilçesinin Ayman köyü yakınlarındaki Kümbet kırı veya Kızık yurdu denilen yerden gelmişlerdir. 1402 yılında yapılan Ankara savaşından sonraki bozgun sonucu eski arazilerini bırakan kızıklılar şimdiki ormanlık araziye yerleşmişler ki o zaman onların yaylasıymiş. Ve burayı kendilerine yurt edinmişler Kızıklıların bir koluda ayrılarak Kıbrıscık ilçesinin Kızık köyünü meydana getirmiştir. Seben-Bolu yolu üzerindeki düz arazide kendilerine sonradan yayla edinmişlerdir. İlçeye 28 km uzaklıkta olan kızık köyünün 4 mahallesi bulunmaktadır. Kuz mahallesi merkez mahalledir. Diğerleri; güney, Aşağı ve karaağaç mahalleleridir. Köyde toplam 110 hanede 285 kişi ikamet etmektedir. Köy ormanlık bir arazide kurulmuş  ve  okulu yörenin en eski okuludur. Köyün kendine has özellikleri vardır. Köyde büyük bir dayanışma ve yardımlaşma vardır. Eskiden düğünleri 5-10 ailenin birleşmesi ile toplu olarak yapılmaktaydı. Bu düğünler bazen yaylada  kalabalık bir davetli grubunun katılmasıyla yapılmaktaydı. Köyde 2 kooperatif olup orman işçiliği ve nakliye işleriyle meşgul olmaktadır. Köyün ekonomisi nakliyecilik, hayvancılık ve orman işçiliğine dayanmaktadır. Son zamanlarda köy ekonomisini etkileyen bir faaliyette et ve yumurta tavukçuluğudur. El sanatı olarak yöre tezgahlarında dokunan kızık kilimleri değer arz etmektedir. Genç nüfusun tamamı Bolu’ya göç etmiştir.
                                    KORUCUK KÖYÜ
İlçeye 9 km uzaklıkta olan köy engebeli bir arazide 3 mahalle şeklinde kurulmuştur. 40 hanede 100 civarında insan yaşamaktadır. Korucuk adı korumak veya küçük ormanlık denilen küçük koru isimlerinden türediği sanılmaktadır. Bir rivayete göre Solaklar köyünde  oturan  Solak Bey  zamanında bu çevrenin solakların korusu merası olması nedeniyle buraya gönderilen kişinin (korucu) bu köyün temelini oluşturduğu söylenmektedir. Bu yöreye has yabani fındık çok yetişmektedir. Yağ oranı çok yüksek olan bu fındıklar e vitamini deposudur.
                                    KOZYAKA KÖYÜ
İlçeye 10 km uzaklıkta bulunan köy, birbirinden ayrı avuşlar,Demirciler,İvazlar, Kıvrı ve Dereadı verilen beş mahalleden meydana gelmektedir.115 haneli köyde 350 kişi yaşamaktadır.Koz cevizin kabuklu haline verilen ad olup köyün çevresinde bol miktarda ceviz ağacı bulunduğundan Kozyaka adını bundan dolayı aldığı sanılmaktadır.Köydeki en eski ailenin Mudurnu ve Gerede ilçelerinden geldiği bilinmesine rağmen köyün kuruluşu hakkında kesin bir bilgi yoktur.
                                  KUZGÖLCÜK KÖYÜ
Köyün isminin anlamı kuzeyinde bulunan göldür. Köyün ilk kurucularının kızıkköyünde olduğu gibi Ankara savaşından kaçan kişiler olduğu sanılmaktadır. İlçeye 27 km uzaklıkta olan köy Aşağı, orta, yukarı ve derecören (dereceviran) isimli 4 mahalleden oluşmaktadır. Orman köyü olduğundan evlerin tamamı ahşaptır. Köyün en önemli geçim kaynağı hayvancılık ve orman  işçiliğidir. Kıl keçisi yetiştiriciliği  yöreye has bir özelliktir. Derecören mahallesi keçi peyniri ile meşhurdur. Ayrıca burada yetişen Kızık armudu, hamdi sünger ve suluca armutları çok tanınmıştır. Çevrede bol miktarda yabani fındık ağacı bulunmaktadır.
                                 MUSASOFULAR KÖYÜ
Bugün 83 hanede 250 kişinin yaşadığı köyilçeye 7 km uzaklıktadır. Musa ile Sofu isimli 2 kardeşin bu köyü kurduğu isminin buradan geldiği rivayet edilmektedir. Köyün çevresi  açık ve kurulduğu yer düz olmasından buraya soğuğun taksim olduğu yer denilmektedir. Önceleri yeterli su bulunmadığından kıraç bir köydü. Okul 1950 yılında açılmıştır. Tahıl üretimi ve hayvancılığın köy ekonomisine katkısı büyüktür. Köyde sağlık ocağı teşkilatı bulunmaktadır.
                                    NİMETLİ KÖYÜ
Eski adı Mamatlı olan köyünkabak ve terzileri  ünlüdür. Verimli  araziye zarar vermemek için dağın yamacına kurulmuştur. Halk arasında vurursam tokadı gösteririm Mamatlıyı tabiri yaygındır. Köye daha sonra ürünü bol anlamında Nimetli ismi verildiği sanılmaktadır. 3 mahallesi olup bunlar, Nimetli, Bekirfakılar (piypaklar) ve Denizler mahalleleridir. Yakınından aladağ çayı geçmesi nedeniyle arazisinin  büyük  bölümü elmalık ve sebzeliktir. Şu anda yeni yapılan sulama kanalları ile arazisinin verimi artmıştır. Tarım, süt ve küçük baş hayvancılık geçim kaynağıdır. Köydeki halkın bir bölümü ilçede ticaretle uğraşmaktadır. Köyde 1 un değirmeni bulunmaktadır.
                                SOLAKLAR KÖYÜ
Nevruz tepesinin batısındaki Kuz deresi yamacına kurulmuş olan köy ilçeye 3 km uzaklıktadır. Köyün çevresi uzun zamandır yerleşim alanı olarak kullanılmıştır. Köye 400 mt uzaklıkta bulunan 4 katlı mağara ev kalıntıları firik yalılardan kaldığı sanılmaktadır.  Bu evler muslar ve yuvada bulunan mağara evlerle aynı özellikleri taşımaktadır. Köy daha sonra Solak Bey isimli bir uç beyinin burada ikamet etmesiyle çoğalmış, bugünkü halini almıştır. İsmini de buradan gelmektedir. Köyün Solaklar ve Taşaluk diye iki mahallesi vardır Solaklar köyü engebelik ve sarp kayalıkların olduğu  bir araziye sahiptir. 800 dönüm kadar tarıma elverişli arazisi vardır. Köyün gelir kaynağı tarım ve hayvancılıktır.
                                     SUSUZ KÖYÜ
İlçeye uzaklığı 12 km olan köye Musasofular v  Bakırlı köy yolundan ulaşılmak mümkündür. Susuz ve çatak olmak üzere 2 mahallesi vardır. Köyde  yeterli su olmadığı için bu ismi aldığı ve arazisinin düz olması nedeniyle buraya yerleşildiği sanılmaktadır. Bir rivayete göre de Pavlu Kaplıcalarının olduğu yerde olan deprem sonrası göç eden kişilerin buraya  yerleşmesi ile oluşmuştur. Tarım en önemli geçim kaynağıdır. Aladağ çayı kenarında olan Çatak mahallesine sulama kanalı şebekesi yapılmış olup elmacılık halkın en önemli uğraşısı ve geçim kaynağıdır.
                                   TAZILAR KÖYÜ
İlçeye 51 km uzaklıkta olan köy ilçenin en uzak yerleşim yeridir. Dağınık olan çevre halkının bir araya toplanmasıyla meydana gelen köy Hasanlar ve Ören diye 3 mahalleden oluşmakta olup 2 mahallesi boştur. 1960 yılında çıkan yangında 40 ev ve samanlık tamamen yanmıştır. Kıraç bir arazisi olan köyün hayvancılık ve orman işçiliği başlıca geçim kaynağıdır.
                                     TEPE KÖYÜ
İlçenin güneyinde bulunan tepe üzerinde kurulu olan bu köyümüz çok eski bir yerleşim alanıdır. İlçeye 5 km uzaklıktadır. Yörede okulun erken açılması nedeniyle okur yazarlık oranı yüksektir. Köy halkının bazıları ilçe merkezine göç etmiş ticaretle uğraşmaktadır. Köy halkı geçimini tarım ve küçük baş hayvancılığı ile sağlamaktadır.
                                    YAĞMA KÖYÜ
İlçeye uzaklığı 10 km olan köy yağma, söğüt ve Hıdırlar mahallelerinden oluşmuştur. Köyün eski adı yünleridir. Merkez mahallesi yağmadır. Köyün kurulduğu yer düzolup tahıl üretimi yapılmaktadır. Başlıca geçim kaynağı tarım ve süt inekçiliğidir. Hıdırlar mahallesi çok eski bir yerleşim yeri olup, bu mahalle sınırları içinde zengin mermer yatakları bulunmaktadır. Özel bir şirket tarafından çıkartılan mermerler büyük şehirlere gönderilmektedir.
                                      YUVA KÖYÜ
İlçeye 60 km uzaklıktadır. Köyün arazisi kıraç ve engebeliktir. Arazisi çok taşlıdır. Bir rivayete göre Seki burnu, kabaklar mevkilerinden gelen kişiler buraya yerleşmişler ve burası bizim yuvamız olsun diyerek burada toplanmalarından yöreye yuva adını vermişlerdir. Köyün çevresi tarihi kalıntılarla doludur. Köye 1 km uzaklıkta bulunan köyün çevresinde tarihi kalıntılara rastlanmaktadır. Bu yörenin çeltikderede ki kiliseye yakınlığı düşünülürse eserlerin eski devirlerden kaldığı sanılmaktadır. Gölün 500 mt  güneyinde sendik denilen yerde bulunan mağara yapı itibariyle diğerlerine benzemektedir. Firik yalılardan kaldığı kesindir. Yerden 200 mt yükseklikte olup 4 katlıdır. Çevrede bir çok mağara olup bunlardan bazıları 300-500 koyunu barındıracak büyüklüktedir. Köyün en önemli sorunu içme suyudur. Halkı geçimini orman işçiliği ve küçükbaş hayvancılıktan sağlamaktadır. Köyde 2 kereste atölyesi ile 1 değirmen bulunmaktadır.